ویژگیهای روانپریشی یک تفاوت فردی هستند، زیرا همه افراد روانگردان نیستند. کسانی که به عنوان سایکوپات طبقه بندی می شوند با بقیه افراد جامعه متفاوت هستند.
سایکوپات فردی است که دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی است که تمایلی مزمن و فراگیر به نقض و نادیده گرفتن حقوق دیگران دارد.تقویت رایتینگ زبان
بنابراین، برای اندازه گیری این تفاوت فردی، هانکوک و همکاران. (2011) تصمیم گرفت زبان سایکوپات ها را تجزیه و تحلیل کند تا ببیند:
این که آیا آنها از ویژگی های زبانی متفاوتی استفاده می کنند که جهان بینی آنها را منعکس می کند
اینکه آیا زبان آنها نشان دهنده تفاوت نیازهایی است که از سلسله مراتب نیازهای مزلو (نیازهای اساسی، فیزیولوژیکی یا بالاتر) تأکید می کنند.
اینکه آیا زبان آنها منعکس کننده فقدان احساسات آنهاست.
آنها نمونه ای متشکل از 52 قاتل داشتند که به جرم خود اعتراف کردند، 14 نفر به عنوان روانشناس طبقه بندی شده بودند و 38 نفر نه. آنها با جزئیات در مورد جنایات خود مصاحبه شدند و سپس محققانی که از وضعیت روانی آنها اطلاعی نداشتند، پاسخ های آنها را تجزیه و تحلیل کردند.
آنها دریافتند که بیماران روانی بیشتر از کلماتی مانند «از آنجا» یا «چون» (وابستههای فرعی) استفاده میکنند، زیرا قتلهای خود را به شیوهای علت و معلولی توصیف میکنند، زیرا قتل خود را هدفمدار و منطقی میدانند. همچنین، روانپزشكان دو برابر بیشتر از غیرروانپزشكان از كلماتی برای توصیف نیازهای فیزیولوژیك خود استفاده میكردند كه بیشتر در مورد نیازهای بالاتر صحبت میكردند، مثلاً. دین، خانواده و غیره
روانپزشکان قتل خود را با استفاده از افعال زمان گذشته توصیف کردند که نشان دهنده فاصله آنها از جنایت بود. آنها همچنین از زبانی استفاده کردند که روان نبود ("اوه"/"اوم") که نشان میدهد توصیف چنین رویداد عاطفی برای کسی برایشان دشوار است. هر چه نمره روانی آنها بالاتر باشد، زبان آنها کمتر احساسی و مثبت بود.روش آپدیت کروم
این یافته ها نشان می دهد که چگونه بیماران روانی جهان را متفاوت می بینند و به گونه ای متفاوت، منطقی و ابتدایی فکر می کنند. سایکوپات ها از الگوهای زبانی و کلماتی استفاده می کنند که روانی ندارند، از نظر روانی دور هستند و بیشتر منطقی هستند تا احساسی.
ویژگیهای روانپریشی یک تفاوت فردی هستند، زیرا همه افراد روانگردان نیستند. کسانی که به عنوان سایکوپات طبقه بندی می شوند با بقیه افراد جامعه متفاوت هستند.
سایکوپات فردی است که دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی است که تمایلی مزمن و فراگیر به نقض و نادیده گرفتن حقوق دیگران دارد.تقویت رایتینگ زبان
بنابراین، برای اندازه گیری این تفاوت فردی، هانکوک و همکاران. (2011) تصمیم گرفت زبان سایکوپات ها را تجزیه و تحلیل کند تا ببیند:
این که آیا آنها از ویژگی های زبانی متفاوتی استفاده می کنند که جهان بینی آنها را منعکس می کند
اینکه آیا زبان آنها نشان دهنده تفاوت نیازهایی است که از سلسله مراتب نیازهای مزلو (نیازهای اساسی، فیزیولوژیکی یا بالاتر) تأکید می کنند.
اینکه آیا زبان آنها منعکس کننده فقدان احساسات آنهاست.
آنها نمونه ای متشکل از 52 قاتل داشتند که به جرم خود اعتراف کردند، 14 نفر به عنوان روانشناس طبقه بندی شده بودند و 38 نفر نه. آنها با جزئیات در مورد جنایات خود مصاحبه شدند و سپس محققانی که از وضعیت روانی آنها اطلاعی نداشتند، پاسخ های آنها را تجزیه و تحلیل کردند.
آنها دریافتند که بیماران روانی بیشتر از کلماتی مانند «از آنجا» یا «چون» (وابستههای فرعی) استفاده میکنند، زیرا قتلهای خود را به شیوهای علت و معلولی توصیف میکنند، زیرا قتل خود را هدفمدار و منطقی میدانند. همچنین، روانپزشكان دو برابر بیشتر از غیرروانپزشكان از كلماتی برای توصیف نیازهای فیزیولوژیك خود استفاده میكردند كه بیشتر در مورد نیازهای بالاتر صحبت میكردند، مثلاً. دین، خانواده و غیره
روانپزشکان قتل خود را با استفاده از افعال زمان گذشته توصیف کردند که نشان دهنده فاصله آنها از جنایت بود. آنها همچنین از زبانی استفاده کردند که روان نبود ("اوه"/"اوم") که نشان میدهد توصیف چنین رویداد عاطفی برای کسی برایشان دشوار است. هر چه نمره روانی آنها بالاتر باشد، زبان آنها کمتر احساسی و مثبت بود.روش آپدیت کروم
این یافته ها نشان می دهد که چگونه بیماران روانی جهان را متفاوت می بینند و به گونه ای متفاوت، منطقی و ابتدایی فکر می کنند. سایکوپات ها از الگوهای زبانی و کلماتی استفاده می کنند که روانی ندارند، از نظر روانی دور هستند و بیشتر منطقی هستند تا احساسی.